بعضي وقت ها يک ناهنجاري هايي انقدر همگاني و عادي مي شود که ديگر زشتي شان به چشم نمي آيد. ولي در اين ميان گاه يک اتفاق بسيار فجيع و بسيار تکان دهنده مي تواند بيدار کننده باشد. مي تواند توجه همه را جلب کند به اين ناهنجاري هاي فراموش شده و مغفول مانده. غبارها را کنار مي زند و آنچه را که هست شفاف به رخ مي کشد و همه را به نوعي به موضعگيري در مقابل اين حقيقت عريان واميدارد...
اميد که خداوند بيدارمان کند و جانها و خونهاي ما را نيز روزي مايه بيداري خلق گرداند که تا يقظه حاصل نگردد هيچ قدمي از قدم در راه سعادت نمي توان برداشت...